İlk Adim

Heeeeeyyy, duyduk duymadik kalmasin. Panayırlar, şenlikler kurulsun. Davullar, zurnalar çalsın. (çok severmişim gibi :)) Herkese bizden çay söylensin. (Bak o olur) Çocuklara şeker dağıtılsın. Balonlar uçurulsun...

Evet, içimde bayram sevinci var. Ateş kuşumuz ilk adımını attı bugün Caddebostan Sahili'nde. Zaten bir süredir  tutuna tutuna yürüyordu, sıralıyordu; fakat daha ilk adımını atmamıştı henüz. Ama bugün... Aşağıda fotoğraflarda da gördüğünüz gibi, tutunduğu bir mantardan diğerine desteksiz, tek başına yürüdü. İnsanlık adına küçük, ama onun için büyük bir adımdı. :) 

İnsanın yetişkin, kabiliyetli versiyonu için bunlar çok abartılacak mevzular değil belki. Ama o küçük varlık için, bu çok heyecan verici bir deneyim. Sinem Olcay Kademoğlu Annenin Rehberi isimli kitabında, yürüme olayını yetişkinler için uç-a-bilmek nasıl bir deneyim olacaksa, bebekler için öyle heyecan verici olduğunu belirtmiş. Hakikaten öyle... Sevincini ve "haklı gururunu" :) gözlerinden okuyabiliyorsunuz. Tabii bu olaya şahit olmuş anne babanın haklı gururunu da, bu şekilde taşkın bir post'ta okumanız pekala mümkün :))

Sizlere de gün- aydın olsun!